Avicenna i Mojry, Stefana Chazbijewicza
Avicenna i Mojry – To najnowszy wiersz jednego z moich ulubionych poetów, mojego przyjaciela ze studiów na reżyserii, Stefana Chazbijewicza.
Jak zwykle poezja Stefana jest pełna mistycyzmu i sensualności.
Avicenna i Mojry to jego najnowsza, a zarazem moim zdaniem najpiękniejszy wiersz.
Avicenna i Mojry
najczystszą wodę wód
i abstrakt powietrza
najstarszego
kopaliny deszczu i
metale
miłości
wyważał iskrami
promieni
słońca ostatniego
i nocnego czuwania
spotykał się potajemnie
z greckimi
boginiami losu i
wykradał
przeznaczenie
napisz na skrawku
papieru
szafranem jasnym
życzenie jak kredą
pierwszą
na tablicy
pamiętam przodków
jeszcze
ślady tego co
niemożliwe
spróbujemy
Awicenna
Awicenna (łac. Avicenna; w j. perskim Abu Ali Husain ebn Abdallah Ebn-e Sina lub krótko Ibn Sina ابن سینا, ur. 980, zm. 1037) – perskilekarz, filozof i uczony. Jego łacińskie nazwisko wywodzi się ze zniekształconego Ibn Sina, pod którym znany był w Persji.
Był autorem 450 książek z szerokiego zakresu wiedzy, z których wiele traktowało na tematy filozoficzne i medyczne, z których najbardziej znane to Kanon medycyny. Nazywany był często „ojcem nowoczesnej medycyny”, nazwano go też „najsłynniejszym uczonym islamu i jednym z najsłynniejszych uczonych wszech czasów wśród wszystkich narodów świata”.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Awicenna
Mojry
Mojry (gr. Μοῖραι Moirai) – w mitologii greckiej boginie losu, utożsamiane przez Rzymian z Parkami. U różnych poetów miały inne genealogie. U Homera jest jedna Mojra, natomiast według Hezjoda były one trzema córkami Zeusa i Temidy, noszącymi imiona: Kloto (“Prządka” nici żywota), Lachesis (“Udzielająca”, która tej nici strzeże) i Atropos (“Nieodwracalna”, która ją przecina). Symbolizowały starogreckie pojęcia filozoficzno-mitologiczne dotyczące losu ludzkiego i porządku świata. Ich siostrami były Hory i Charyty. Były boginiami życia i śmierci oraz znały przyszłość ludzi i bogów. Jedyne ponad bogami olimpijskimi, których rozkazom nie podlegały.
Pierwotnie mojra było raczej pojęciem filozoficznym i oznaczało przeznaczenie i los człowieka oraz ogólne, nieubłagane prawa świata. Każda istota ludzka od narodzin miała swoją mojrę, określającą długość życia oraz szczęście i nieszczęścia jakie ją spotkają. Ta “indywidualna” mojra stanowiła część losu całego świata i w tym znaczeniu bezosobowa mojra była nieubłagana jak przeznaczenie. Mojra oznaczała prawa, których nawet bogowie nie mogli omijać, nie narażając porządku świata na niebezpieczeństwo. Z czasem wyobrażenie Mojry przyjęło postać pojedynczego bóstwa, które było personifikacją przeznaczenia człowieka, a później trzech sióstr – prządek losu człowieka, które mieszkały w pałacu w sąsiedztwie Olimpu, czuwając nad życiem każdego człowieka. Mojry pojawiły się w kulcie greckim bardzo wcześnie, ale nigdy nie miały one mitu w ścisłym znaczeniu tego słowa.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mojry
#StefanChazbijewicz