BYĆ JAK MASTROIANNI

Być jak Mastroianni – W dzieciństwie nie chciałem być ani reżyserem, ani aktorem, ani nawet strażakiem, ja chciałem być taki jak ON na tym zdjęciu.

Kiedy byłem mały, jedną z moich ulubionych książek była Antologia Filmu Światowego, a ja chciałem być jak Mastroianni

 

 

 

być jak mastroianni

 

 

 

 

Być jak Mastroianni

Nie pamiętam ani tytułu, ani przez kogo była wydana – nie pamiętam nawet ani jednego słowa, które było tam napisane, bo wtedy nie potrafiłem nawet czytać. Ale pamiętam to zdjęcie Marcello Mastroianniego, które dzięki internetowi udało mi się odnaleźć.

 

Pamiętam, że to zdjęcie wydawało mi się kwintesencją męskości i sukcesu. Poza tym, gdzieś, ktoś, kiedyś, powiedział mi, że w Ameryce siedzą z nogami na stole, a więc było ono także amerykańskie, a więc w tamtych czasach głębokiej komuny – kwintesencją tego, co najlepsze.

 

Nie pamiętam, żebym chciał zostać ani reżyserem, ani aktorem, ani nawet strażakiem, ja chciałem być taki jak ON na tym zdjęciu.

 

Moja tęsknota była do tego stopnia silna, że będąc kiedyś z mamą w gościach postanowiłem zabrylować moją światowością” i położyłem nogi na stole, czym wprowadziłem mamę w popłoch i zakłopotanie, że tak źle wychowała dziecko.

 

Porównując jednak to do dzisiejszych wzorców, myślę, że nie był on chyba taki najgorszy i już wolałbym, żeby mój syn siedział z nogami na stole, jak Mastroianni, niż grzecznie na kanapie u np. Kuby Wojewódzkiego.

 

Pozostaje w szacunku itd.

 

 

 

 

Marcello Mastroianni

Marcello Vincenzo Domenico Mastroianni (ur. 28 września 1924 w Fontana Liri, zm. 19 grudnia 1996 w Paryżu) – włoski aktor filmowy

 

W 1942 Marcello Mastroianni poznał Vittorio De Sicę. Było to możliwe, bo matka Marcella znała Marię De Sica, siostrę już wówczas znanego reżysera i aktora. W 1943 Mastroianni skończył naukę w Instituto Carlo Gella i otrzymał dyplom geometry i technika budowlanego. Następnie zapisał się na Uniwersytet w Rzymie (Studium Urbis), na wydział ekonomii i handlu. Musiał równocześnie podjąć pracę zarobkową. Zatrudnił się w rzymskim magistracie jako geodeta. Bardzo chciał dostać się do teatru uniwersyteckiego,w którym w latach czterdziestych pracowało wielu znanych reżyserów i aktorów. Latem 1943 został powołany do wojska. Udało mu się uniknąć wysłania na front, bo zdał odpowiedni egzamin i znalazł się w Wojskowym Instytucie Geograficznym we Florencji. Po podpisaniu rozejmu 8 września 1943 wyżej wymieniony instytut został włączony do Organizacji Todt i przeniesiony do Dobbiaco w Górnej Adydze. W 1944, bojąc się deportowania do Niemiec, Marcello z kolegą sfałszowali przepustki i uciekli do Wenecji. Tam zarabiali malowaniem pocztówek, które sprzedawali turystom. Po wyzwoleniu Wenecji obaj wrócili do Rzymu. Brat aktora Ruggero pracował jako kelner w hotelu „Ludovisi”, gdzie mieszkali alianccy oficerowie. Dzięki temu w tych trudnych czasach rodzinie Mastroiannich powodziło się lepiej niż przed wojną. Natomiast Marcello po powrocie do Rzymu zatrudnił się jako księgowy w angielskiej spółce filmowej Eagle Lion Film.

 

W 1948 zadebiutował w filmie I miserabili.

 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Marcello_Mastroianni


#GrezegorzKempinsky #MarcelloMastroianni #Mastroianni #KubaWojewódzki #TVN