Historia teatru jest jego siłą
Historia teatru jest jego siłą – jak wielkim megalomanem z przerostem własnego ego trzeba być, żeby myśleć, że teatr zaczyna się i kończy na jego własnych dyrektorskich czterech literach?
Historia teatru jest jego siłą
Zawsze byłem zdania, że historia teatru jest jego siłą, że budując to, co nowe, najlepiej robi się to na żyznej glebie, jaką jest ta historia właśnie, że młodzi uczą się od starszych mistrzów i że pamiętając to, co było, najlepiej idzie się do przodu, albowiem nie wywarza się już raz otwartych drzwi.
Poza tym historia teatru, to także jego widzowie, którzy latami śledzą jego repertuar i tworzą swoistą społeczność, wręcz rodzinę.
Dlatego ze zdumieniem przecieram oczy, kiedy wchodzę na internetową stronę Mojego Ulubionego Teatru, na której historia kończy się i zaczyna na Miłościwie Nam Panującym, obecnym dyrektorze, Wybitnym Luminarzu Teatru, Poncyljuszu Trombce vel Berciku Grosiku.
I owszem, jest wzmianka o historii tego teatru, że dał on w swojej ponad stuletniej historii ponad 1000 premier, jest wymienionych kilku dyrektorów, kilku aktorów i kilka przedstawień, ale ze świecą szukać w archiwum internetowym tego teatru przedstawień, które zostały wyprodukowane przed tą Najbardziej Oświeconą Erą, jaka jest teraz za panowania Bercika, mimo, że w poprzedniej wersji strony internetowej sprzed Epoki Poncyljusza, takie znakomite archiwum było.
I ja się pytam, jak wielkim megalomanem z przerostem własnego ego trzeba być, żeby myśleć, że teatr zaczyna się i kończy na jego własnych dyrektorskich czterech literach? Czy to nie świadczy o wybitnej małości tego osobnika? Udawać, że przed nim, nic w tym teatrze się nie wydarzyło?
Obawiam się, że małość wynika z kompleksu tego indywiduum, które wychowało się bez intelektualnej tradycji (czyli także historii), sprzedało by własną matkę, byleby zostać dyrektorem czegokolwiek, (nawet kiosku ruchu) i mimo, że zarobiło już całkiem niemało i wspięło się po finansowej karierze, to nadal korzeniami tkwi w gnoju z którego się wywodzi, czyli jak to mówi polska mądrość ludowa, że “nie pomoże ci waluta, gdy wystaje słoma z buta”.
Amen
#teatr