Hucpa zdemaskowana
Hucpa zdemaskowana – czyli jedno z najostrzejszych piór krytyki polskiego teatru obnaża hucpę i amatorszczyznę uprawianą przez “spółdzielnię teatralną”.
Hucpa zdemaskowana
Anna Rzepa – Wertmann niedawno napisała:
….wiem, że żadna ignorancja nie wpłynie na Tfurcuff (sic!) tamtego spektaklu. Ich przerost Ego nad posiadanym warsztatem, wiedzą, absolutnym brakiem pokory wobec Teatru, Widowni i Materii nie jest nawet skandaliczny; na tym etapie jest już przerażający.Teatralna scena jest dla nich areną do autokreacji w ramach Tworzenia Tak Wysokiej Sztuki, iż jej sensu nie pojmują w pełni nawet oni sami…..*
oraz
….Wedle Twórców kreujących Nową Jakość Dramaturgiczną widz zdaje się jest w teatrze głównie po to, by kupić bilet i być. Absolutnie zaś nie po to, by zrozumiał to, co za własne pieniądze ogląda! Nowi Młodzi Ambitni Kreatorzy Sztuki tworzą tak wzniosłą i wysublimowanie intelektualną Formę (o Treść ich nie posądzam, moja wyobraźnia jednak ma granice!), iż po prostu nie interesuje ich jakakolwiek chemia, więź, porozumienie z szeregowym zwykłym odbiorcą….*
I to jest 100% prawda.
Cały ten “ruch” wziął się z maskowania kompletnego braku warsztatu reżyserskiego i aktorskiego przez sprzedajnych i skorumpowanych pseudorecenzentów, którzy w swoich pseudointelektualnych pseudorecenzjach forowali kolegów po kądzieli i pięknymi słowami owijali w gówno w błyszczący papierek, co wcale nie zmieniało istoty rzeczy, że gówno pozostawało gównem.
To ta hucpa i te szkodniki teatralne są odpowiedzialne za to, że przez ostatnią dekadę od teatru odpłynęła jedna trzecia widzów, z tym, że ona nie odpłynęła, a odeszła głośno trzaskając drzwiami zniesmaczona tym co “nowy teatr” miał im do zaproponowania na scenie.
Cieszę się zatem niezmiernie, kiedy ktoś tak znakomity, jak Anna Rzepa – Wertmann ma odwagę nazwać rzecz po imieniu, bo przyczynia się do upadku takich szkodników, jak Pan Mieszkowski i zapewniam Was, że za nim upadną następni propagatorzy hucpy zwanej “nowym teatrem” i cała “spółdzielnia teatralna” wyląduje tam gdzie jej miejsce, czyli na śmietniku historii.
Amen
#teatr