Kaszanka na ciepło

Kaszanka na ciepło to mój ulubiony przepis na kaszankę, która błędnie jest często uważana za potrawę prostą, żeby nie powiedzieć prostacką.

 

KaszankaBierze się to oczywiście stąd, że dawniej kaszanka była potrawą ludzi biednych, albowiem krew i wnętrzności były przez bogatych uważane za odpady, które się wyrzucało przy świniobiciu, albo oddawało biednym.

 

Nie zmienia to faktu, że obecnie różne odmiany kaszanki, albo kiełbas zrobionych z krwi są na całym świecie uważane za delikates, a we Francji kaszanka ma nawet swoje bractwa koneserów i wielbicieli.

 

Faktem jest też to, że spod strzech biednych ludzi kaszanka ostatnimi laty trafiła do ekskluzywnych restauracji – nierzadko tych z gwiazdkami Michelin.

 

Ja sam miałem to szczęście lub nieszczęście, że często jadałem w najlepszych knajpach świata i uwielbiam wyrafinowaną kuchnie, ale nie stało to nigdy w przeciwności do tego, że potrafię docenić i lubię kuchnię chłopską i prostą i wracając z zagranicznych podróży zdarzało mi się często tęsknić za polskim chlebem, kiszonym ogórkiem, salcesonem czy kaszanką właśnie.

 

Podaje wam dzisiaj mój ulubiony przepis na kaszankę na ciepło zwaną często polskim kawiorem.

 

Jest to niezwykle prosty sposób przygotowania kaszanki i można ją w taki sposób jeść zarówno na śniadanie, obiad, jak i kolację.

 

 

 

 

KASZANKA NA CIEPŁO: (2 osoby)

 

1 laska kaszanki (ca: 100 g)

1 duża cebula

3 jajka

 

kaszanka-przepisy1. Kroimy cebulę na drobną kostkę i szklimy ją na lekkozłoto na oliwie na patelni.

2. Usuwamy flak z kaszanki, kroimy ją na grube plastry i dorzucamy do cebuli.

3. Mieszamy tak długo, aż kaszanka całkowicie się rozpadnie i wymiesza z cebulą.

4. Wbijamy 3 jaja i mieszamy intensywnie, aż wszystkie składniki się połączą w rodzaj swoistej jajecznicy.

5. Solimy i pieprzymy do smaku.

 

Gotowe.

 

SMACZNEGO!

 

 

 

 

 

Kaszanka

Kaszanka (kiszka, kaszok, śl. krupńok) – wyrób wędliniarski z kaszy i krwi oraz podrobów: wątroby, płuc, skórek wieprzowych, tłuszczu, popularny także w kuchni słowackiej, węgierskiej i niemieckiej.

 

Kaszankę w warunkach domowych wytwarza się głównie przy okazji świniobicia, kiedy jest dostępna świeża krew. Podstawowe przyprawy to cebula, pieprz i majeranek.

 

Kaszanka jest koloru czarnofioletowego (od krwi i kaszy) i ma najczęściej osłonkę z jelita. W zależności od regionu i producenta wytwarzane są produkty grubsze lub cieńsze. Krupniok zazwyczaj ma kształt typowej kiełbasy grubości do 5 cm.

 

Pierwsze w Polsce „Święto Krupnioka” odbyło się 28 maja 2011 w Nikiszowcu, zabytkowej dzielnicy Katowic.

 

Do wyrobu kaszanki używa się kaszy gryczanej lub jęczmiennej. Rozróżnia się też kaszankę pieczoną, jak i parzoną (gotowaną po napełnieniu).

 

Wyrobem podobnym do kaszanki jest bułczanka (śl. żymlok, w regionie łódzkim czarne), gdzie kasza zastąpiona jest miękiszem bułki. Kaszankę przypomina również kadrel, który składa się przede wszystkim z krwi i kawałków słoniny.

 

Inną potrawą przypominającą kaszankę jest szewska kasza, zapiekana mieszanka mielonej śledziony i kaszy gryczanej.

 

Rys historyczny

Do Polski kaszanka, potrawa co najmniej do XVII wieku tam nieznana, trafiła prawdopodobnie z Niemiec przez Śląsk. Oto o jakiej ciekawostce kulinarnej pisał Jan Chryzostom Pasek, żołnierz hetmana Stefana Czarnieckiego podczas wyprawy w roku 1660 do Danii:

 

Wołu, wieprza albo barana kiedy zabiją, to najmniejszej krople krwie nie zepsują, ale ją wytoczą w naczynie; namieszawszy w to krup jęczmiennych albo tatarczanych to tym kiszki owego bydlęcia nadzieją, razem w kotle uwarzą i osnują to wieńcem na wielkiej misie i tak to na stole stawiają przy każdom obiedzie i jedzą za wielki specyjał…

 

— Jan Chryzostom Pasek, Pamiętniki

 

https://pl.wikipedia.org/wiki/

________________________________________________________________________________
#kaszanka