Kicz (z niem. Kitsch – lichota, tandeta, bubel) – utwór o miernej wartości, schlebiający popularnym gustom, który w opinii krytyków sztuki i innych artystów nie posiada wartości artystycznej.

Określanie czegoś kiczem wskazuje odbiorcy brzydotę i lichość oraz małą wartość artystyczną tak nazwanego dzieła, wykonanego z pewnym przepychem, ale zupełnie pozbawionego gustu: przedmiotu, kompozycji plastycznej, utworu literackiego, filmu itp. Kicz jest określeniem silnie pejoratywnym i często kontrowersyjnym. To, co dla jednych jest kiczem, przez innych może być uznane za wartościową sztukę. Określenie to powstało ok. 1870 r. w monachijskich kołach malarskich i pierwotnie dotyczyło tylko obrazów.

Za kicz są też często uważane dzieła pretendujące do nowatorstwa, których wartość jest kwestionowana przez współczesnych krytyków, stosujących do oceny normy swego czasu. Krytycy czasami miewają rację i tego rodzaju dzieła idą w zapomnienie jako grafomania. Czasem jednak, po latach, to co dawniej uważano za kicz może się okazać w oczach przyszłych pokoleń wartościową twórczością. Przykładem są tu opery komediowe (opera buffa) Mozarta (Wesele Figara i inne), które w czasach ich powstawania były przez krytyków uważane za artystycznie bezwartościowe, mimo że cieszyły się dużą popularnością wśród publiczności Wiednia. Mimo że ocena w tej sprawie jest wysoce subiektywną, dość ogólnymi cechami kiczu są nadmierna łatwość przekazu, udawanie jednej rzeczy przez inną (np. lampa z butelki), płytka jednoznaczność i “ładność”, a w nowszej sztuce nieraz natrętna “brzydota dla brzydoty”, pozbawiona innej treści czy myśli.

Wreszcie, celowa kiczowatość bywa świadomie wykorzystywana przez wybitnych artystów, jako forma przekornej wypowiedzi, tworzonej na przekór “akademickim standardom”, pokazująca, że sztafaż kultury masowej również może stanowić cenne tworzywo i że często zaliczanie czegoś do kiczu jest raczej wyrazem arogancji kulturowej niż obiektywną oceną artystyczną. Jednym z pierwszych przejawów tego rodzaju podejścia do sztuki był dadaizm. Podejście to jest najbardziej widoczne w sztuce zwanej pop-artem, którego najwybitniejszym przedstawicielem był Andy Warhol.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kicz

Synonimy do słowa kicz:

akt, akwarela, badziewie, barachło, bazgranina, bazgroły, bezguście, beznadzieja, beztalencie, bezwartościowy,bohomaz, bohomazy, brak, brzydactwo, brzydal, brzydota, bubel, buble, byle co, chała, chałtura, chłam,cholerstwo, coś bez wartości, dno, dziadostwo, dzieło czyjegoś pędzla, film szmira, fuszerka, gniot, gówno,grafomania, groza, gryzmoły, horror, ilustracja, karykatura, kaszana, knot, komercja, konfekcja, koszmarek,krajobraz, landszaft, lichota, lipa, makabra, makulatura, malowanka, malowidło, malunek, marina, marnizna,marnota, marny utwór, masówka, maszkara, mazanina, miernota, nędza, niedoróbka, obraz, obrazeczek,obrazek, obrzydlistwo, obrzydliwość, odrzut, ohyda, ohydztwo, okropieństwo, okropność, olej, oleodruk,ornament, panorama, partanina, paskuda, paskudztwo, pejzaż, pisanina, plewy, plugastwo, płótno, podróbka,portret, prymityw, ramota, ramotka, rupieć, rysunek, słabizna, syf, szajs, szkarada, szkaradzieństwo, szmira,szpetota, śmiecie, śmieć, świństwo, tandeta, taniocha, tanizna, tempera, wypociny,
https://kempinsky.pl/synonim.net/synonim/kicz

_____________________________________________________________________________
#kicz