Pamięci Przyjaciela i Poety
Pamięci Przyjaciela i Poety – nowy wiersz w folderze “poezja”. Tym razem przedstawiam wam wiersz mojego przyjaciela, Artura Kocięckiego.
Mój kolega, aktor z Teatru Osterwy w Lublinie, Artur Kocięcki. wrzucił ten wiersz na swojego FB i zwrócił tym samym moją uwagę. Pamięci Przyjaciela i Poety to wiersz do jego przyjaciela Mariusza Janusza Kawałko, kiedy Artur dowiedział się o jego śmierci.
Pamięci Przyjaciela i Poety
Zadzwoniłem do ciebie poeto
żeby podzielić się wierszem jak chlebem
bo obaj jesteśmy głodni
nie odpowiedziałeś może byłeś gdzieś
zajęty przygotowaniem własnej wieczerzy
rozumiałem to zbyt dobrze
kiedy dałem znać ponownie przemilczałeś
pewnie cię uwiodła zazdrosna
gdy tak chętnie z nią chadzałeś
przymykając powieki natura
chociaż długo nie wiedziałem wtedy jeszcze
że ty serio tak odszedłeś między nami
wiekiem nigdy nie zapadłszy
tylko lekko lżej nad wyraz się unosząc ponad wszystko
duszą skromną i ubogą lecz dostatnią na wieki
Marian Janusz Kawałko
Marian Janusz Kawałko (ur. 25 marca 1947 w Rybiem, zm. 17 stycznia 2017 w Lublinie) – poeta, tłumacz, krytyk literacki, publicysta, naukowiec-regionalista, samorządowiec, sprawny organizator oświatowy o wielostronnych zainteresowaniach
Życiorys
Ukończył studia magisterskie w SGGW w Warszawie (praca magisterska nagrodzona nagrodą I stopnia Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki – 1971).
Był wieloletnim nauczycielem w Zespole Szkół nr 5 oraz Dyrektorem Wojewódzkiego Ośrodka Dokształcania Zawodowego w Lublinie.
W latach 1994-1998 – pracował na stanowisku dyrektora Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego przy Ambasadzie RP w Wiedniu. Przejmując szkołę po części skonfliktowaną z miejscową Polonią, doprowadził do jej silnego zintegrowania ze środowiskiem polonijnym (w roku szkolnym 1997/1998 z funduszy Rady Rodziców pokrywano 20% wydatków budżetowych szkoły). Ułożył interesującą współpracę z miejscowym Instytutem Kultury Polskiej i Stacją Polskiej Akademii Nauk, gdzie odbyło się kilka dużych uroczystości szkolnych.
W marcu 1995 r. podpisał – wspólnie z przedstawicielstwem Ambasady RP – z Dyrekcją Kolegium w Kalksburgu (dzielnica Wiednia) korzystną dla szkoły bezterminową umowę na wynajem pomieszczeń lekcyjnych i socjalnych (umowa obowiązuje do dzisiaj).
W Szkole Polskiej w Wiedniu zrealizował kilka dużych projektów, a m.in.:
- w maju 1995 zorganizował 3-dniowe uroczystości 15-lecia Szkoły Polskiej w Wiedniu (z udziałem Zespołu Harcerskiego „Wołosatki” z Kielc);
- w czerwcu 1996 r. odbyło się za jego staraniem i głównym udziałem nadanie Szkole Polskiej w Wiedniu imienia Jana III Sobieskiego oraz ufundowanie przez Radę Rodziców sztandaru dla szkoły;
- w czerwcu 1997 r. z okazji zakończenia roku szkolnego zorganizował występ artystów Piwnicy pod Baranami oraz Krzysztofa Kolbergera z poezją Czesława Miłosza;
- w czerwcu 1998 r. zorganizował w uroczystości 20-lecia polskiej edukacji publicznej w Wiedniu, połączone z organizacją blisko 3-godzinnego „Koncertu, jakiego nie było”, który prowadził i w którym wzięli udział wybitni polscy artyści operowi i muzyczni zatrudnieni w instytucjach kultury w Austrii.
Ponadto uczniowie szkoły brali często udział w imprezach literackich organizowanych przez Instytut Kultury Polskiej, sami też spotykali się z pisarzami z Polski zapraszanymi przez dyrektora do szkoły (m.in. z Wisławą Szymborską, Martą Fox, Józefem Baranem).
Nauczyciele uczestniczyli w posiedzeniach szkoleniowych rady pedagogicznej (w jednym z nich wzięła udział prof. Anna Kłakówna, autorka podręczników z języka polskiego dla starszych klas szkoły podstawowej, testowanych również przez nauczycieli polonistów w Szkole Polskiej).
Po powrocie do Polski w latach 1998-2000 ukończył z wyróżnieniem dwuletnie studia podyplomowe z geografii na Uniwersytecie Warszawskim.
W latach 2002-2003 odbył studia podyplomowe z zakresu zarządzania i administracji na Wydziale Prawa i Administracji UMCS w Lublinie, pisząc pracę podyplomową pt. „Organizacja polskiej oświaty publicznej za granicą w świetle przepisów prawa i w praktyce w latach 1944-2002”.
W roku 2009 w Instytucie Historii na Wydziale Humanistycznym UMCS w Lublinie obronił pracę doktorską pt. „Dzieje Rejowca i dóbr rejowieckich w latach 1531-1867”, w której dokonał szeregu sprostowań opinii i faktów oraz rewizji różnych poglądów na sprawy wyznaniowe, narodowościowe i gospodarcze, dotychczas funkcjonujących w historiografii polskiej. Dokonał także odkrycia wielu nowych wydarzeń, nie tylko o charakterze regionalnym. Nieco rozszerzona wersja tej pracy pt. „Rejowiec, jego okolice i właściciele w latach 1531-1869” miała 2 wydania (2010, 2011).
W latach 2010-2013 kierował Szkolnym Punktem Konsultacyjnym przy Ambasadzie RP w Berlinie, gdzie zorganizował obchody 40-lecia tej placówki oświatowej oraz usprawnił jej funkcjonowanie.
Autor szeregu artykułów naukowych oraz opracowania naukowego – „Księga miasta Pawłowa. Dokumenty sądu ławniczo-radzieckiego z lat 1546-1640” (Lublin 2011).
Członek ZLP od 1978 (w latach 1998 – 2006 wiceprezes i prezes oddziału ZLP w Lublinie), członek ZAiKS od 2007
Inicjator i oredownik odzyskania przez Rejowiec praw miejskich, Pełnomocnik Marszałka Wojwództwa Lubelskiego do spraw Kombatantow, członek Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Od połowy lat sześćdziesiątych ub. wieku zajmował się również pracą literacką.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Marian_Janusz_Kawa%C5%82ko
#poezja