Polędwiczki wieprzowe w sosie gorgonzola

Polędwiczki wieprzowe w sosie gorgonzola to niezwykle proste, ale zarazem wykwintne danie, które nadaje się na odświętny obiad, albo kolację

 

Polędwiczki wieprzowe w sosie gorgonzolaDzisiaj podam wam bardzo prosty przepis na wykwintny obiad, który robi się dosłownie tyle, ile potrzeba, żeby ugotowały się ziemniaki.

Polędwiczki wieprzowe w sosie gorgonzola z pure’ ziemniaczanym i szparagami to danie, którego nie powstydziłaby się żadna restauracja, a jest niesłychanie proste i szybkie w przygotowaniu.

POLĘDWICZKI WIEPRZOWE W SOSIE GORGONZOLA (4 porcje)

2 polędwiczki wieprzowe a ca: 400 g

400 ml słodkiej śmietany kremówki

200 g sera typu blue cheese – gorgonzola, lazur, dor blue, albo podobny

2 słoiki białych szparagów a 250 g

  1. Obierz i wstaw ziemniaki na pure.
  2. Pokrój polędwiczki w mniej więcej 4 centymetrowe medaliony, spłaszcz je delikatnie dłonią i wrzuć na rozgrzane masło z olejem. (Kiedy polędwiczka zaczyna puszczać sok, posól ją i obróć, a kiedy druga strona zaczyna się pocić, polędwiczki są idealnie wysmażone i możesz je zdjąć z patelni. Włóż do naczynia żaroodpornego i włóż je do piekarnika nagrzanego do 100 stopni. Smaż polędwiczki partiami, żeby nie ochłodzić zbytnio patelni – polędwiczki mają się smażyć, a nie dusić.)
  3. Równocześnie wlej śmietanę do rondelka, pokrój ser w kostkę i dodaj do śmietanki. Podgrzewaj na średnim ogniu aż ser się roztopi i redukuj powoli podczas innych czynności, żeby sos zgęstniał. Nie zapomnij mieszać!
  4. W drugim rondelku zalej szparagi tak, żeby woda i zalewa w której były przygotowywane ledwo je przykrywała i podgrzewaj delikatnie.
  5. Kiedy wszystkie polędwiczki są usmażone, zrób pure’ ziemniaczane, dolej sok spod mięsa, który zgromadził się w naczyniu żaroodpornym do sosu, posól i popierz sos do smaku i podawaj.

SMACZNEGO!!!

Blue cheese – niebieski ser

Niebieski ser – rodzaj sera powstałego na bazie mleka krowiego, owczego lub koziego z dodatkiem grzyba z rodzaju Penicillium, dzięki której ser jest pokryty niebieską, niebiesko-szarą lub niebiesko-zieloną pleśnią i ma charakterystyczny zapach.

Do niebieskiego sera dodaje się zarodniki pleśni, co w zależności od rodzaju sera następuje przed wytworzeniem zsiadłego mleka lub po jego powstaniu. Sery te dojrzewają na ogół w środowisku o stałej temperaturze powietrza, np. w jaskini.

Wiele rodzajów niebieskiego sera, takich jak Roquefort, Gorgonzola czy Stilton zyskały rangę produktów regionalnych chronionych przez prawo unijne. Oznacza to, że nazwa tych produktów jest prawnie zastrzeżona dla serów powstałych według określonej receptury w danym regionie kraju. Niekiedy technologia produkcji wyrobów spożywczych jest chroniona na obszarze całego kraju, we Francji technologię tę określa Appellation d’Origine Contrôlée, zaś we Włoszech Denominazione di Origine Protetta.

Niebieskie sery mają charakterystyczny ostry i odrobinę słony smak. Ich nieprzyjemny zapach wywołuje bakteria Brevibacterium linens, która jest również odpowiedzialna za odór stóp, stąd podobieństwo obu zapachów.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Niebieski_ser


#przepisy