Igrzysk i chleba lut09

Igrzysk i chleba

Igrzysk i chleba – Jak stłumić w zarodku wszelakie znamiona buntu, indywidualności i samodzielnego myślenia w społeczeństwie. Jak inżynierowie społeczni panują nad ciemnymi i prymitywnymi ludźmi za pomocą igrzysk i chleba, widać wokół nas na co dzień. Ale już w 1956 roku...

„1989” jak disnejowska bajka sty28

„1989” jak disnejows...

„1989” jak disnejowska bajka – Skupianie się wyłącznie na pozytywnym micie przypomina nieustanne pisanie polskiej historii heroicznej, która jest jak disnejowska bajka Bardzo ciekawie w kontekście polityczno-społecznym o musicalu “1989” pisze Jakub...

Sztuka która mnie zatrzymała lis26

Sztuka która mnie za...

Sztuka która mnie zatrzymała – Nie wiem czy na wdechu, czy na wydechu, w zachwycie czy przerażeniu. To przedstawienie o kobiecie, którą mogłabym być ja. To była sztuka która mnie zatrzymała, pisze Patrycja Cichy Szept o premierze “Ja i Mick Jagger, czyli małpy uciekły...

Zjadam rozkosz sie13

Zjadam rozkosz

Zjadam rozkosz – to następny piękny wiersz Patrycji Cichy-Szept, której wiersze z tomiku „Szeptem” publikuję na moim blogu pod zakładką poezja.     Zjadam rozkosz… Zjadam rozkosz… Na kolację Smakuję ciało Soczyste Cierpki dzień Odchodzi z niesmakiem Zapominam O...

Miałem dwa sny lip05

Miałem dwa sny

Miałem dwa sny – czyli, że teatr bez intryg, kombinowania, układów i wazeliniarstwa jest równie utopijny, jak nieśmiertelność.   Miałem dwa sny Miałem dwa sny. Pierwszy był wręcz ekstatyczny, śniło mi się mianowicie, że istnieje życie po życiu, że śmierć nie...