Witkacego chory sen – Anna Augustynowicz wystawiła “Matkę” Witkacego w konwencji odrealnionego, ponurego snu, co spektaklowi nie sprzyja. Piotr Zaremba, którego pióro niezwykle sobie cenię, pozwolił mi publikować swoje recenzje na moim blogu, co mnie ogromnie cieszy,...

Teatr awangardy – Dożyliśmy tak przewrotnych czasów, że teatr mający się za awangardę w istocie jest ariergardą, a ten klasyczny stał się awangardowy. Progresywne teatry mainstreamowe powtarzają po sobie, jak papugi, te same tytuły, tych samych realizatorów, tę samą...

O jakim teatrze marzy widz – Czy w ogóle jest obecnie miejsce dla teatru historycznego? Czy warto inscenizować dzieła klasyków w klasyczny sposób? Magdalena Hierowska w swojej recenzji “Księdza Marka” w Teatrze Klasyki Polskiej, stawia bardzo ważne pytania o sensie...

Symbol kiczu i tandety – Przykładem największego upadku teatru, pozostaje Stary Teatr w Krakowie. Obecnie symbol kiczu i tandety. Po opublikowaniu posta, w którym Maria Seweryn obawia się, że niedługo teatr klasyczny zniknie, pojawiły się liczne komentarze, które wszystkie...

W “Schronie przeciwczasowym”, w Starym Teatrze w Krakowie, zamiast wniosków na temat mechanizmów zbiorowej pamięci otrzymujemy wywar z symboli polskości, pisze Paweł Borek. Jak to dobrze, że dobiega koniec dyrektury dwóch kompletnych figurantów w Teatrze Starym w Krakowie....