Teatr idzie na dno

Aż boli patrząc, jak co poniektóre teatry idą na dno poprzez ignorantów, którzy nimi zarządzają, albo raczej nie zarządzają tylko defraudują publiczną kasę.

na dnoZnany jest nam wszystkim “jeden z najwybitniejszych teatrów w Polsce”, którego wybitność polega na tym, że koledzy recenzenci dyrektora, wmawiają wszystkim, że teatr jest wybitny, przyznają mu nagrody w organizowanych przez siebie festiwalach, a w siedzibie teatr gra do pustych krzeseł, albo odwołując spektakle, bo nikt tej “wybitności” nie chce oglądać.

Teatr ten był systematycznie i programowo zadłużany, przez jego zarządce, który dawał swoim kolegom reżyserom sześciocyfrowe (!) wynagrodzenia i wydawał sześciocyfrowe kwoty na niczemu nie służącą scenografię, a kiedy założyciel chciał zwolnić owego mistrza, koledzy, szkodniki teatralne wymyśliły akcję “Teatr nie jest produktem….”, żeby uratować jego dyrektorski tyłek.

Na szczęście miarka w końcu się przebrała i ów architekt sztuki i finansów wyleciałby na zbitą buzię, gdyby nie “rozważna” mediacja Pani Minister Kultury, która pozwoliła uratować jeden pośladek dyrektorski i zwolniono go z naczelstwa w zamian pozostawiając go jako artystycznym.

A teatr pod jego rządami nie tylko artystycznie, ale finansowo poszedł na dno.

Mamy więcej przykładów takiej polityki w Polsce, ale na szczęście większość organów założycielskich jednak w końcu odzyskuje wzrok i zdrowy rozsądek i zwalnia tych panów.

Inna metoda spuszczenia teatru na dno, jest stosowana przez dyrektorów nieudaczników reżyserskich i aktorskich, którzy w życiu nie dostali by żadnej roboty w innym teatrze, niż takim w którym sami dyrektorują.

Chorują oni zazwyczaj ciężko na okropną chorobę zwaną zazdrością, a więc nie zatrudniają lepszych od siebie reżyserów, co powoduje, że teatr artystycznie bardzo szybko idzie na dno.

W obliczu tonącej łajby, mają oni w zwyczaju uskutecznianie propagandy sukcesu, za grube pieniądze w mediach i poprzez skorumpowanych dziennikarzy i w odruchu paniki zatrudnianie co jakiś czas, jakiegoś arcymodnego i arcydrogiego reżysera z silnym lobby w tle, który robi jakąś arcydrogą realizację, której nikt nie rozumie, ale którą lobby na tyle rozpropaguje, że uratuje to tyłek takiego zazdrośnika na następne kilka sezonów, ale znowu kosztem załamania frekwencyjnego (którym, jak każdą statystyką niestety można manipulować) i co gorsza finansowego. Albowiem i propaganda sukcesu i modni reżyserzy kosztują, a poza tym dyrektorzy cierpiący na chorobę zazdrość, zazwyczaj chorują także na chorobę pazerność i reżyserują w swoim teatrze wszystko, co się da, grają główne role, tańczą i stepują, a poza tym często sprzedają także gadżety z własnymi podobiznami, płyty z własnymi piosenkami i generalnie robią z teatru kram, który bardzo zręcznie nabija ich własną kieszeń, niestety równocześnie idąc na dno frekwencyjnie, finansowe i artystyczne.

Istnieją oczywiście jeszcze kilka innych odmian tak zwanych zarządzających, którzy z braku kompetencji zrobili nieomal religię, ale wyżej wymienione dwa typy są głównymi szkodnikami teatralnymi, które powodują, że teatry pogrążają się w błocie i idą na dno, a niestety, co gorsza powodują odpływ widza od teatru, czyli de facto podważają swoim działaniem podstawowy sens istnienia teatru publicznego.

Dlatego rad bym był, żeby zamiast idiotycznych kampanii pod tytułem, bilet za 250 groszy w 250 lecie teatru publicznego, co raczej sprowadza teatr do supermarketowej wyprzedaży inaczej niechcianych spektakli, decydenci zastanowili się nad sposobami powoływania liderów teatrów, a być może co ważniejsze nad sposobami ich natychmiastowego ODwoływania, kiedy zaczną zdradzać jakiekolwiek z wyżej opisanych symptomów.

Amen

Zarządzanie

Zarządzanie – od początku XX wieku, odkąd zarządzanie próbowano oprzeć na naukowych podstawach, aż do lat 60. XX wieku zarządzanie pojmowane było jako działanie kierownicze, obejmujące następujące sekwencje postępowania: planowanie, organizowanie, decydowanie, motywowanie i kontrolowanie, nazywane klasycznymi funkcjami zarządzania.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zarz%C4%85dzanie

______________________________________________________________________________
#teatr