Teatr, jak sito

Teatr, Jak Sito, to krótka refleksja nad tym, że z niektórych teatrów wyciekają strumieniami informacje o tym, jak źle się w tych teatrach dzieje.

 

sitoDoszły mnie słuchy, że co poniektórzy w moim ulubionym teatrze dziwią się skąd czerpię tak szczegółowe informacje na jego temat.

Otóż odpowiedź na to pytanie jest przykra i banalnie prosta: informacje dosłownie wyciekają z niego, jak z sita. 

Teatr, jak sito, to zresztą znakomite określenie na ten przybytek “sztuki”, bo wyciekają z niego nie tylko informacje i pieniądze, ale także widzowie.

Ale ja nie o tym.

Otóż, jak domniemywam, z tej prostej przyczyny, iż ostro potępiam na moim blogu wszelakie objawy patologii w mojej branży, kiedy tylko ktoś się z takimi sprawami styka, to natychmiast do mnie dzwoni.

Prawda jest taka, że gdybym chciał opisywać wszystkie przypadki, które do mnie docierają, nie starczyłoby mi czasu na nic więcej, niż pisanie o nich, a poza tym wyszłoby na to, że mam jakąś ideę fiks.

Ponad to część informacji nie mogę ujawnić z powodu, że zbyt łatwo można by po nitce trafić do kłębka i zidentyfikować mojego informatora, a niestety nie wszyscy mogą sobie pozwolić na taki komfort, jak ja, żeby zostać za swoje poglądy wyrzuconym z miejsca pracy.

A poza wszystkim są jeszcze na świecie inne ciekawsze tematy, niż mój ulubiony teatr.

Dlatego bardzo dokładnie przefiltrowuję to, co z tego teatru, jak sito, wypływa.

Konkluzja z tego, że tych informacji jest tak wiele,jest jednak dla mnie bardzo smutna: Skoro ludzie opowiadają mi o tym, jak im jest tam niedobrze, to oznacza przecież, że jest im bardzo źle w miejscu ich pracy, w miejscu, które powinno żywić się twórczością i pozytywną energią, więc nie dość, że ci ludzie cierpią, to cierpi na tym jeszcze sam teatr, bo nie jest moim zdaniem możliwe, aby budować dobry teatr, na grząskim gruncie złych emocji, a to przecież najsmutniejsze w tej całej historii.

Amen

 

Sito

Sito – proste urządzenie do oddzielania od siebie obiektów o małych i większych wymiarach lub do oddzielania obiektów stałych odpłynów. Używane jest bardzo szeroko – od zastosowań w gospodarstwie domowym i rolnictwie poprzez przemysł (górnictwo,budownictwo, przemysł spożywczy i inne) aż po zastosowania naukowe (od archeologii po technologie kosmiczne).

W najprostszym rozwiązaniu jest to płaszczyzna z otworami (“oczkami”), w których swobodnie mieszczą się obiekty o małych rozmiarach, natomiast duże – już nie. Otwory te mogą być okrągłe (np. wywiercone lub wycięte w jakimś litym materiale) albo stanowić część splecionej siatki (z drutu, z włókien tworzyw sztucznych albo naturalnych). O przeznaczeniu sita decyduje w największym stopniu wielkość otworów (w przypadku siatki – odległość pomiędzy sąsiadującymi włóknami) może ona dla różnych sit wynosić od ułamków milimetra do kilku, a nawet więcej, centymetrów. Powierzchnia sita może być otoczona walcowatą powierzchnią (tak zbudowane sito do ręcznego przesiewania to przetak), może stanowić też na przykład dno jakiegoś naczynia (np. w kształcie rondla – tak zbudowany jest durszlak), a także sama może przybierać różne kształty, niekoniecznie płaskie, na przykład może przyjmować kształt pojemnika – kosza.

Najczęściej powierzchnia sita umieszczona jest poziomo, a przesiewany materiał wysypywany jest na jego górną powierzchnię; dzięki grawitacji ziarna o małej średnicy spadają w dół pod sito, a większe – pozostają na jego powierzchni. Stosowane jest też przesiewanie poprzez sito ustawione ukośnie, kiedy materiał (np. zanieczyszczony kamieniami bądź liśćmi piasek na budowie) rzucany jest na powierzchnię sita: piasek swobodnie przenika przez oka sita, a obiekty większych rozmiarach zostają i zsuwają się przed sitem.

Często stosuje się kilka kolejnych sit o coraz mniejszych oczkach jedno za drugim, żeby dokonać selekcji ziarn o różnych zakresach średnic: największe zostają na sitach górnych, pośrednie przechodzą przez pierwsze sita, ale zatrzymują się na kolejnych, a najmniejsze spadają na sam dół. W celu przyspieszenia procesu przesiewania przez sita niekiedy wprowadza się je w ruch (wstrząsa się je). Proces ten nazywa się analizą sitową.

Często sito jest jednym z elementów – jednym z pierwszych w ciągu – systemów filtrujących, np. w filtrach wody pobieranej ze zbiorników naturalnych, jego zadaniem jest niedopuszczenie do zanieczyszczenia lub nawet zniszczenia następnych elementów układu.

Sita w zastosowaniach kuchennych (i w niektórych procesach w przemyśle spożywczym) umożliwiają przesianie np. mąki, oddzielająfrakcje o różnej gęstości (np. “kożuchy” gęstego tłuszczu na mleku, albo ser od serwatki) lub po prostu odcedzają ciecz od znajdujących się w niej grudek lub przedmiotów, także na przykład przy myciu warzyw i owoców. W takich wypadkach używane bywają sita o większych oczkach, czasem rzadziej rozmieszczonych, nazywane też cedzakami.

Sito to potoczna nazwa szablonu sitodrukowego, czyli drewnianej, stalowej lub aluminiowej ramki, na którą naciągnięto i przyklejono siatkę sitodrukową a w dalszej części obróbki wykonano wzór przy pomocy emulsji światłoczułych. Szablon ten jest następnie wykorzystywany w sitodruku, gdzie za pomocą rakla jest przeciskany przez oczka siatki (jak przez sito – stąd nazwa sitodruk) i nakładany na powierzchnię zadrukowywaną.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Sito

___________________________________________________________________________
#teatr