Zapiekanka ziemniaczana po francusku

Zapiekanka ziemniaczana po francusku – to znakomite danie jednogarnkowe, które łatwo się przyrządza i łatwo później odgrzewa, a w smaku jest boskie!

Kiedyś, jakieś sto lat temu, wiedziałem skąd dokładnie pochodzi ta zapiekanka ziemniaczana, ale z biegiem czasu zapomniałem i wiem, że jest to tradycyjne danie jednego z lokalnych festiwali chyba z francuskich gór jurajskich.

W oryginale smaży się wszystko w ogromnych patelniach z lokalnym serem comte, ale moja wersja jest tylko inspirowana tym pierwowzorem, w którym muszą być ziemniaki, cebula i boczek, i robiona u mnie w domu, jako zapiekanka.

Zapiekanka ziemniaczana po francusku

Zapiekanka ziemniaczana po francusku (4 – 6 porcji)

1 kg ziemniaków pokrojonych w plasterki

3 duże cebule

250 g wędzonego surowego boczku

250 ml słodkiej śmietanki 30%

100 ml mleka

200 g żółtego ostrego sera (np. typu podlaski, albo morski)

1. Naczynie żaroodporne nasmarować masłem.

2. Pokroić obrane ziemniaki w plasterki i wyłożyć połowę na spód naczynia.

3. Boczek pokroić w kostkę i zrumienić na patelni. Położyć go na warstwie ziemniaków.

4. Cebulę pokroić w półtalarki i zeszklić na tłuszczu pozostałym ze smażenia boczku. Położyć na boczku.

5. Zetrzeć ser na grubych oczkach i połowę położyć na cebuli. Posolić i popieprzyć.

6. Położyć pozostałe ziemniaki, a na nich pozostały ser. Posolić i popieprzyć.

7. Zalać wszystko kremówką i mlekiem tak, żeby płyn był jakiś centymetr poniżej brzegu naczynia.

8. Zapiekać w piekarniku w 200 stopniach na samym dole przez półtorej godziny, albo do miękkości ziemniaków.
W razie gdyby ser zbyt mocno się zarumienił – przykryć.

Gotowe!

Ta zapiekanka smakuje moim zdaniem najlepiej z kiszonym ogórkiem, ale znam takich, którzy wolą ją z ogórkiem konserwowym, albo nawet z sałatką z czerwonej kapusty. Ważne, aby smak był ostry i przełamujący słodycz zapiekanych ziemniaków i śmietany.

SMACZNEGO!!!

Ziemniak

Ziemniak (Solanum tuberosum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny psiankowatych. Nazwa „ziemniak” odnosi się tak do całej rośliny, jak i do jej jadalnych, bogatych w skrobię bulw pędowych, z powodu których ten gatunek uprawia się na skalę masową. Roślina wywodzi się z Ameryki Południowej, gdzie zaczęto ją uprawiać już tysiące lat temu. Ziemniak został przywieziony do Europy w końcu XVI wieku, a w ciągu następnych stuleci stał się jednym z podstawowych składników jadłospisu na całym świecie. Obecnie jest czwartą pod względem wielkości produkcji rośliną uprawną (po kukurydzy, ryżu i pszenicy).

Dziś na dietę przeciętnego mieszkańca Ziemi składa się ok. 33 kg ziemniaków rocznie. Znaczenie ziemniaka jest różne w różnych stronach świata: w Europie bulwy ziemniaka są jednym z podstawowych składników codziennej diety i również w Europie ich produkcja per capita jest największa. Jednak w ciągu ostatnich kilku dekad konsumpcja ziemniaków zwiększyła się znacząco także w tych krajach, które poprzednio niemal ich nie produkowały, szczególnie w Azji Południowo-Wschodniej. Obecnie największym na świecie producentem ziemniaków są Chiny, które wraz z Indiami wytwarzają niemal jedną trzecią światowych zasobów tej rośliny.


#kuchniafrancuska