Męka twórcza artysty
Męka twórcza artysty – to niezwykle zabawny, ale także bardzo prawdziwy felieton Andrzeja Dziurawca na temat jak trudno się wziąć do twórczej roboty.
Myślę, że każdy kto jest twórcą doskonale odnajdzie opisane tu zachowania, albowiem z mojego doświadczenia wynika, że są one dosyć uniwersalne i ponadczasowe, jeśli chodzi o to, jak trudno jest wziąć się do twórczej roboty i jaka męka twórcza temu towarzyszy.
Z resztą o ile pamiętam te zachowania są bardzo podobne jeśli nie wręcz identyczne z tymi, które towarzyszyły mi w szkole i na studiach, kiedy trzeba się było czegoś nauczyć.
Dziurawiec zabiera się do pracy, czyli bardzo smutna humoreska…
Otwieram maszynę. Poczta, facebook, sport. Muszę ożywić umysł, więc partia szachów z maszyną. Pierwsza godzina pracy. Otwieram tekst. No przecież nie będę pracował bez muzyki. You tube. Starannie wybieram muzykę. Nie może być inwazyjna, nie może być gównem. Coś tam znajduję. Wracam do tekstu. Nie podoba mi się to, co wczoraj napisałem. Wstaję. Wyrzucam pety, wietrzę pokój. Są nowe wiadomości? Nie ma. Tekst. Piszę jedno zdanie. Skreślam to zdanie. Druga godzina pracy. Muzyka jednak nie ta. Zmieniam. Piszę dwa zdania. jedno zostaje . Zasłużyłem na whisky. Szklaneczka, lód, whisky. To zdanie, które zostało, jednak nie zostaje. Co w sporcie? Co na fb? Nic. Kot demonstruje samotność. Pieszczę bydlaka. Poczucie obowiązku. Tekst. O czym to ja miałem… Kilka zdań. Bez sensu. Wyrzucam. Szlifuję wczorajsze. Da się czytać. W sporcie na pewno nic nowego? Tekst. Po jasną cholerę to piszę?! Trzecia godzina pracy. Whisky. Co jest? Wszyscy posnęli na fb?! Zapomniałem, jaka jest stolica Malediwów. Wikipedia. Hannah Arendt. miała romans z Heideggerem. Ciekawe. Tekst. Muszę spojrzeć na to świeżym okiem. Jutro. Powstrzymuję się od trzeciej szklaneczki. Jestem z siebie dumny. Cztery godziny pracy! Spać.
https://www.facebook.com/andrzej.dziurawiec/posts/459229477541069
A tu coś w temacie:
Męka twórcza. Z życia psychosomatycznego intelektualistów
Barbara Łopieńska
Męka twórcza to zbiór kilkunastu wywiadów z wybranymi przez autorkę intelektualistami – pisarzami, naukowcami, publicystami – publikowanych wcześniej na łamach Res Publiki Nowej. Barbara Łopieńska pyta o autorytety intelektualne i intelektualne zazdrości, o demony i ulubione lektury – ale za każdym razem materię wywiadu kształtuje indywidualność rozmówcy.
https://kempinsky.pl/lubimyczytac.pl/ksiazka/65400/-z-zycia-psychosomatycznego-intelektualistow
#mękatwórcza