Nie boli mnie Gdy klękam

Nie boli mnie Gdy klękam –  to kolejny przepiękny wiersz pióra Patrycji Cichy-Szept, które publikuję na moim blogu pod zakładką poezja.


Nie boli mnie Gdy klękam

Nie boli mnie 

Nie boli mnie staw
Kolanowy
Gdy klękam
Przed cudem
Miłości
Nie boli mnie głowa
Gdy całujesz mnie
W szyję
Pragnieniem
Nie boli mnie dłoń
Podaję nadzieję
Nieustannie
Nie bolą mnie oczy
Gdy patrzę w jutro
Nie boli mnie serce
Gdy ci go oddaję
Boli mnie tylko czasami
Czas

Patrycja Cichy-Szept 

Opowieścioterpeutka, poetka, autorka. Wspiera dzieci, młodzież i rodziców poprzez opowieścioterapię i bajkoterapię. Pomaga młodemu uwierzyć w siebie, a dorosłemu wrócić do młodzieńczych marzeń.

Pisze wiersze – delikatne i dojrzałe, wyrażając w ten sposób siebie i to co czuje. Twierdzi, że wiersze rodzą się z duszy
Ukończyła pedagogikę na Akadamii Teologicznej w Warszawie, uczyła się w szkole dramy i pantomimy. Pracując w hospicjum, domu dziecka, w domu starców, ośrodku dla niepełnosprawnych – leczyła małych i dużych opowieścią i zajęciami psychodramy. Prowadziła indywidualne i grupowe zajęcia z osobami z nadwagą. Założyła i prowadziła teatr „Fabella”, gdzie przedstawienia miały wymiar terapeutyczny.
Od kilku lat prowadzi stronę Drzewo-Zycia.com, gdzie wspiera opowieścią, pomaga rodzicom w wychowaniu młodzieży i zwraca uwagę na zdrowe odżywianie rodziny.
Jest autorką książki „Opowieści Drzewa Życia. Bajanie Driady” i audiobooka „Drzewo Życia. Opowieści serca”.
https://kempinsky.pl/poezja-patrycji-cichy-szept/

Ból

Ból (łac. dolorgr. algosodyne) – według definicji Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu subiektywnie przykre i negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne, powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę (tzw. nocyceptywnych) lub zagrażających ich uszkodzeniem. Ból jest odczuciem subiektywnym, dlatego jest nim wszystko to, co chory w ten sposób nazywa, bez względu na obiektywne objawy z nim związane. Receptorami bólowymi są nocyceptory.

Odczucie bólu wyzwala również każdy supramaksymalny bodziec specyficzny dla danego receptora, np. silny impuls świetlny powoduje ból gałek ocznych, silny bodziec akustyczny powoduje ból lokalizowany w uchu. W psychologii ból jest uważany za popęd uruchamiający odpowiednie formy zachowania się zwierzęcia, które prowadzą, często przez uczenie się, do usunięcia się spod działania lub do uniknięcia bodźca bólowego.

Bólowi towarzyszy pobudzenie układu nerwowego współczulnego (przyspieszenie czynności serca, wzrost ciśnienia tętniczego) i wzmożenie wydzielania niektórych hormonów (np. hormonów kory nadnerczy). Ból ma istotne znaczenie dla rozpoznania i umiejscowienia procesu chorobowego oraz uniknięcia lub zminimalizowania uszkodzenia tkanki. Niepowodzenie w leczeniu bólu ostrego może w niektórych przypadkach doprowadzić do rozwinięcia się stanu bólu przewlekłego.

Przypuszcza się, że ludzie silniej odczuwają ból niż inne zwierzęta, gdyż więzi społeczne są u nich mocniej rozwinięte, w związku z czym dobrą strategią ewolucyjną było sygnalizowanie bólu współplemieńcom. Istnieje wiele rozbieżnych opinii badaczy na temat tego, czy zwierzęta inne niż ludzie odczuwają ból psychiczny oraz jakie jego postacie są w stanie odczuwać.


#poezja