Teatr, który dzieli i rani – Jak wielkim złem jest teatr polityczny, który zamiast oświecać ciemność ignorancji, buduje mury nie do pokonania. W odpowiedzi na mój post o tym, że w Polsce teatry publiczne zostały w dużej mierze upolitycznione. Agnieszka Koltun,...
O jakim teatrze marz...
posted by Grzegorz Kempinsky
O jakim teatrze marzy widz – Czy w ogóle jest obecnie miejsce dla teatru historycznego? Czy warto inscenizować dzieła klasyków w klasyczny sposób? Magdalena Hierowska w swojej recenzji “Księdza Marka” w Teatrze Klasyki Polskiej, stawia bardzo ważne pytania o sensie...
Moment jakiegoś prze...
posted by Grzegorz Kempinsky
Moment jakiegoś przesilenia – dotarłem do starego posta mojego kolegi, Śp. Ireneusza Janiszewskiego, który zwraca uwagę na frustrację w teatrze. Ten stary post nie przestał być w żaden sposób aktualny. Wręcz odwrotnie, wydaje mi się, że ta frustracja i przesilenie, o którym...
Niech zdycha teatr p...
posted by Grzegorz Kempinsky
Niech zdycha teatr państwowy! – Czy teatr państwowy coraz bardziej się upolitycznia? A jeśli tak, czy w ogóle ma jeszcze rację bytu? Teatr uwikłany politycznie nie ma nic wspólnego z kulturą. To tak naprawdę przedłużona tuba polityków. A taki teatr nie jest nam wcale...
Igrzysk i chleba
posted by Grzegorz Kempinsky
Igrzysk i chleba – Jak stłumić w zarodku wszelakie znamiona buntu, indywidualności i samodzielnego myślenia w społeczeństwie. Jak inżynierowie społeczni panują nad ciemnymi i prymitywnymi ludźmi za pomocą igrzysk i chleba, widać wokół nas na co dzień. Ale już w 1956 roku...