Jak pożegnać przyjaciela?

Posted on wrz 11, 2013 in Inne, Refleksje, Teatralne

Jak pożegnać przyjaciela? Chciałem napisać kilka słów o Michale Ratyńskim, ale po prostu nie potrafię…

Mógłbym napisać, jakim był wspaniałym tłumaczem, ale to niedorzeczne,
Mógłbym napisać, jakim był fantastycznym reżyserem, ale to banalne,
Mógłbym napisać, że to wielka strata dla teatru Polskiego, ale to frazes,

Żadne słowa nie są w stanie oddać smutek, ból i pustkę, które teraz czuję, bo odszedł PRZYJACIEL.

Był wykluczony z polskiego życia teatralnego, bo mówił prawdę, a takich ludzie się boją.
Rozmawiałem z nim wielokrotnie na ten temat, ale zawsze mówił, że to świadoma decyzja i z podniesionym czołem znosił swoje wygnanie na margines teatralny. To akt najwyższej odwagi.

Z braku innych propozycji tłumaczył, jak maszyna – tekst za tekstem, miesiąc za miesiącem, żeby nie zwariować, jak powiadał, teraz jednak mam wrażenie, że jakby się śpieszył, jakby podświadomie czuł, że niewiele czasu zostało.

Ja od czasu do czasu wystawiałem te jego językowe perełki, mimo, że czasami trzeba było stoczyć bój o to, żeby wystawić je właśnie w jego tłumaczeniu. Tyle przynajmniej mogłem zrobić. Ale to i tak niewiele.

Pomagał innym, poświęcając im czas i serce. Sam zawsze mogłem do niego się zwrócić o radę.
O sobie, natomiast, mówił niechętnie i niewiele. Wbrew pozorom był człowiekiem bardzo skrytym.

Kiedy nagle przestał się odzywać, pomyślałem, że jak zawsze gdzieś prysnął zagranicę i “zapomniał” o tym poinformować.

Kiedy jego milczenie przedłużało się, zacząłem się niepokoić. W końcu odpowiedział na mój telefon. Powiedział, że złapał jakiegoś wirusa na Ukrainie i że jest bardzo chory. Ale,że wszystko idzie ku dobremu. Uspokoił mnie.

Potem znowu milczenie i moje dobijanie się do niego, które w końcu odniosło skutek. Wtedy się przyznał. Że to rak. Że jest po naświetlaniach i że nie czuje się najlepiej.
Mówił z trudem, miałem wrażenie, że rozmawiam z umierającym starcem. Byłem bezradny, nie wiedziałem, co powiedzieć.

Napisałem mu sms, żeby dodać mu otuchy. Chciałem do niego podjechać, ale nie odpowiedział – wywnioskowałem, że nie chce żadnej wizyty.

Postanowiłem poczekać na wyniki. Kilka dni temu zobaczyłem, że coś polajkował na Facebooku i ogromnie się ucieszyłem, bo pomyślałem, że Michał wraca.

Wczoraj do niego dzwoniłem, bo miał już dostać wyniki. Nie odpowiedział. Wieczorem wysłałem mu ostatniego smsa…

Dziś dowiedziałem się, że Michał odszedł w nocy na zawsze.

Mój sms pozostanie bez odpowiedzi.

Michał Ratyński

#MichałRatyński #Tłumacz #Teatr