Pasja jest najważniejsza

Uważam, że prawdziwa pasja w teatrze jest najważniejsza, często ważniejsza od poszczególnych umiejętności i to ona, a nie gwiazdy świadczy o sile zespołu teatralnego.

 

pasjaKiedy zgłosił się do mnie Akademicki Teatr Remont z prośbą, żebym objął nad nimi opiekę artystyczną, w pierwszym momencie pomyślałem, że jestem zbyt zajęty i nie mam na to czasu, ale zaraz potem przyszła refleksja, że jednak chyba należy przynajmniej spotkać się z tymi ludźmi, bo jeśli naprawdę zależy im na teatrze, to moim psim obowiązkiem jest dać coś z siebie.

Nie można dać się zwariować i gonić za coraz to nowymi laurami, i mówiąc kolokwialnie, nadchodzi w życiu każdego taki czas, żeby także coś dać od siebie.

Mam już doświadczenie w tej mierze, bo jakieś 15 lat temu prowadziłem kółko teatralne w małym powiatowym miasteczku pod Łodzią, gdzie była fajna grupa ludzi, która chciała od życia czegoś więcej, niż tylko oglądanie TV i stanie pod budką od piwa.

Więcej atrakcji w tym mieście de facto wtedy nie było.

Nikt z tych młodych ludzi nie chciał zostać zawodowym aktorem, a chodziło jedynie o tak zwane wartości wyższe i wzbogacanie swojej duszy, co w większości polskich miasteczek i wsi wcale nie jest łatwe.

Mogę śmiało powiedzieć, że ta kilkoletnia współpraca z nimi dała mi bardzo dużo, bo miałem namacalne dowody na to, jak wspaniałą siłą jest teatr i jaką ma w sobie moc.

Kiedy więc okazało się, że także w “Remoncie” jest grupa szalenie fajnych i wartościowych ludzi, nie wahałem się ani chwili i pomimo ogromnej zajętości przyjąłem ich propozycję.

Jestem pełen szacunku i podziwu dla nich, bo mimo normalnych zajęć w szkole, albo pracy znajdują czas i w sobie siłę, żeby pojawiać się na próbach i mimo często skrajnego zmęczenia dawać z siebie wszystko.

Pasja jest tym czynnikiem, który łączy obie te grupy tak dalekie od siebie w czasie i przestrzeni.

Pasja moim zdaniem jest w teatrze najważniejsza, to ona steruje moimi wszystkimi poczynaniami i nie wyobrażam sobie uprawiania tego zawodu bez niej.

Dlatego, kiedy widzę ją w innych ludziach, nieważne wtedy robią się warunki finansowe i brak czasu – takim ludziom, którzy noszą w sobie pasję po prostu nie można odmówić.

Jesteśmy już po pierwszej premierze “Remontu” i wydaje mi się, że dla większości ludzi z naszej grupy ogromny sukces jaki odniósł “Amok” nie tylko był dla nich zaskoczeniem, ale także rodzajem objawienia.

Mam takie wrażenie, że namacalnie doświadczyli tego, że kiedy robi się teatr z pasją z zaangażowaniem mówiąc o rzeczach dla nas ważnych, siła wyrazu takiego przedstawienia jest po prostu niesamowita, a oni sami przechodzą grając “Amok” swoisty katharsis.

A dla mnie osobiście poznanie tak znakomitej grupy osób, którą polubiłem także prywatnie jest ogromnym szczęściem i największą nagrodą, porównywalnie większą niż wszystkie moje Złote Maski razem do kupy wzięte.

Amen

 

pasja

pasja

zamiłowanie do czegoś, namiętność; także przedmiot tej namiętności.
https://sjp.pl/pasja

 

Pasja jest wyrazem zapożyczonym z łac. passio ‘cierpienie’ i jest poświadczona w polszczyźnie od XVI w. Początkowo występowała tylko w zn. religijnym: ‘ewangeliczny opis męki Chrystusa’, następnie ‘nabożeństwa wielkopostne poświęcone rozpamiętywaniu męki Pańskiej’ oraz ‘wszelkie dzieła plastyczne (zwłaszcza ‘krucyfiks’, por. też pasyjka ‘mały krucyfiks’), muzyczne nawiązujące do męki Chrystusa’.
Począwszy od XVIII w., zapewne pod wpływem franc. passion, wyraz pasja zaczyna funkcjonować w polszczyźnie ogólnej w zn. ‘bardzo silne upodobanie do czegoś, zajmowanie się tym z namiętnością’, np. pasja badawcza, pasja do podróżowania, pasja do brydża, por. też fraz. robić coś pasjami, lubić coś pasjami.
https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/pasja;10092.html

_____________________________________________________________________________
#teatr